|
|
In werkelijkheid werd een
Guru aangezien als iemand wiens podia de binnenplaats van
plattelands huisje was en de tempel - in de open lucht. Guru
Nanak hield geen afstand van mensen door preken in tempels te
geven of te verblijven in de huizen van de rijken, maar begaf
zich onder de massa en deelde hun simpele maaltijden, praatte
tegen hen en luistert naar vreugde en treuren van hun leven. Hij
was een geweldige spiritueel leermeester en mysticus. Hij was
een productief dichter (vakkundig in Sanskriet, Perzisch en
andere plaatselijke talen) en was een unieke zanger van Gods lof.
Toen al vermelde hij (in vijftiende eeuw) dat er verscheidene
werelden in de heelal zijn die de mens nu begint te ontdekken.
Hij behoort tot de categorie van grote mannen die niet tot een
geloofsovertuiging behoren, maar toebehoren aan de gehele
mensheid.
In 1497, in Sultanpur (waar Guru Nanak werkte als een winkelier)
ging Guru Nanak als gewoonlijk naar rivier Bein om een bad te
nemen en zijn tijd te spenderen in meditatie. Hij nam een duik
en was drie dagen spoorloos, waarbij hij ontmoeting had met God.
Bij terugkomst zei hij: "Er is maar één God. De Almachtige, De
Ware naam, De schepper, Zonder vrees, Zonder vijandschap,
Tijdloos entiteit, Zonder geboorte, ongeboren zelf gerealiseerd,
Ontdenkt door de gratie van de ware leermeester."Samen met zijn
kamaraad Bhai Mardana ondernam Guru Nanak lange reizen in -en
buitenland om de missie van de ware '''Naam'' te verspreiden en
zette de filosofie van de ''Ware gedachten'' uiteen.
Hij bezocht bekende religieuze
centra's van Hindoes en Moslims en had gesprekken en discussies met de
beroemde zendelingen en krachtige persoonlijkheden behorend tot
verschillende religies en leiders van de sociale orde.Hij zocht de
confrontatie met Brahmanisme in Banaras, met Boeddhisten in Burma, Tibet
en Sri Lanka.In het Midden Oosten, waaronder Irak had hij bijeenkomsten
met de Moslim Hajis en Imams in Mekka en Baghdad. |
