| 
				 
				(A) Een boodschap 
				over vrede 
				 
				 
				Guru Nanak was een man die probeerde op een vredelievend manier 
				conflicten op te lossen door middel van verzoening. Toen Guru 
				Nanak en zijn metgezellen religieuze liederen zongen in Bagdad, 
				waar muziek verboden was, werd hij geconfronteerd met een uit de 
				hand gelopen situatie. De moslims die werden geleid door Pir 
				Dastagir kwamen met stokken en stenen aanzitten om Guru Nanak 
				weg te jagen. De Guru vroeg hen om te kalmeren en eerst naar 
				zijn verhaal te luisteren. Hij legde hun uit dat muziek niet 
				iets slecht of duivels is, maar dat het wel belangrijk is wat de 
				inhoud en woorden van de liederen zijn. Als de liederen seksueel 
				getint zijn, dan kunnen er bij mensen juist verkeerde gevoelens 
				naar boven komen en juist zulke muziek was verbannen. Maar als 
				de liederen over God gaan, dan is dat juist een zegening en 
				tegelijkertijd is het een voeding voor het menselijk ziel. Hij 
				verklaarde: 
				
				"Religieuze muziek is als een kostbare 
				juweel, het geeft spirituele en nog vele andere zegeningen" 
				(Guru Granth Sahib, pg 893) 
				
				"Wie deze verzen of liederen reciteert of 
				er naar luistert zal merken dat als zijn slechte neigingen/gewoontes 
				en verdriet zullen verdwijnen." (Guru Granth Sahib, pg 
				1300) 
				Daarna begon Guru 
				Nanak Religieuze liederen te zingen. De harten van de moslims 
				raakten vol van vrede en vreugde. Diegene die juist kwamen om de 
				Guru aan te vallen, gingen gezegend terug.  
				 
				Volgens Guru Nanak is kan men rust vinden door de creaties van 
				god te verzorgen/hulp te verlenen (sewa). In het onzelfzuchtig 
				handelen, dient men het gedeelte van God die in een ieder 
				aanwezig is. Er is een verhaal over een leerling van Guru Gobind 
				Singh, genaamd Bhai Kanhaiya die water gaf aan de de vrienden en 
				vijanden op het slagveld. Toen men vroeg waarom hij het water 
				gaf aan de vijanden antwoordde hij; "Meneer, Ik zie God in alle 
				mensen. Hoe kan ik weigeren om God water te geven!" Guru Gobind 
				Singh was tevreden met zijn antwoord en zegende hem. 
  
				(B)
				
				Universele broederschapv 
				 Guru Nanak keurde het kastensysteem en de ongelijke 
				behandeling onder mensen af die gebaseerd zijn op religie, 
				geboorte, macht en rijkdom. Hij realiseerde dat god 
				vertegenwoordigd is in alle mensen en dat daarom iedereen 
				gelijkwaardig is. Geen een persoon hoeft te vrezen dat er voor 
				hem geen uitweg meer is. Zelfs de grootste zondenaar die inziet 
				dat hij fout is geweest en zich vervolgens toewijd aan god, zal 
				vergeven worden. Als de mensheid als een familie gezien zou 
				worden, dan zouden alle vormen van sociale, politieke, etnische 
				en religieuze discriminatie verdwijnen. Op de dag van vandaag 
				vindt ondanks het handvest van de Verenigde Naties discriminatie 
				plaats in heel veel landen. Een religieus persoon is herkenbaar 
				doordat hij een ieder als gelijk behandeld. Guru Nanak zei: 
				
				"Religieus zijn word je niet door je woorden, 
				Hij die een ieder als gelijkwaardig ziet, is religieus." 
				Het idee van broederschap 
				versterkt het gevoel om hulp te geven aan diegene die 
				hulpbehoevend zijn. Onbaatzuchtigheid is een plicht van de mens, 
				probeer zo aan het werk te gaan dat je zoveel mensen van dienst 
				kunt zijn. Dat is de reden waarom de Guru’s het systeem heeft 
				ontwikkeld waar je tien procent (Daswant) van je inkomsten moet 
				doneren aan liefdadigheids- en religieuze projecten of 
				instellingen. Zulke donaties kunnen de afstand tussen rijk en 
				arm verkleinen. Men is gestart met langar (gratis maaltijd in de 
				tempel) om ervoor te zorgen dat niemand de Guru’s huis met een 
				lege maag verlaat. Zulk projecten (gratis maaltijden) zijn ook 
				gestart op plekken waar er hongersnood heerst, overstromingen en 
				andere rampen plaatsvinden. In andere landen heeft de regering 
				ervoor gekozen om voedsel/maaltijden te verstrekken op plaatsen 
				waar het nodig is.
				 
 
  (C) Zijn morele normen 
				 Guru Nanak heeft geen gedragscodes, regels of disciplines 
				opgeschreven, maar in zijn lezingen en discussies gaf hij 
				indirect aan wat hij verwacht (nomen) van zijn leerlingen. Zulke 
				normen zijn niet gebaseerd om bevelen, maar juist op adviezen., 
				‘overtredingen’ worden niet gezien als een religieuze zonde dat 
				gestraft moet worden. Hij geloofde in de goedheid van de man en 
				de vrouw, hij had de gedachte dat zij zich verstandig zouden 
				gedragen zoals elk rationalistisch mens. Deze normen kan je zien 
				als een positieve invloed en hulpmiddel op je leven. 
 
  (i) "Niemand is een vreemde en 
				niemand is je vijand" ( Guru Granth Sahib) 
				 
				Guru Nanak gaf adviezen aan mensen die graag begeleiding wilden. 
				Het kwam vaak voor dat zijn eigen denken werden weerspiegeld in 
				zijn daden. Hij vond het niet erg om een zondige persoon te 
				helpen als die en beroep op hem deed. Soms bood hij vrijwillig 
				zijn hulp aan deze mensen. Toen hij op weg was naar Kamprum 
				(Assam), kwam hij een groep mensen tegen die zich bezig hielden 
				met zwarte magie, die op dat moment Mardana hadden ontvoerd en 
				gevangen hielden. De Guru ging op de vuist met de leider genaamd; 
				Nurshah. Zij probeerde door middel van haar zwarte magie te 
				winnen van Guru Nanak, maar uiteindelijk faalde zij daarin. Toen 
				drong het tot haar door dat deze man wel een heilige moet zijn. 
				Zij vroeg om vergiffenis en liet de gevangene Mardana vrij. De 
				Guru vertelde haar dat het beter voor haar zou zijn om die 
				zwarte magie op te geven en dat zij zich beter kan inzetten voor 
				de mensen in de buurt. Hij zei toen " Wees een koningin van 
				barmhartigheid en niet van magie; Volbreng je toegewijde missie 
				door deugdzaamheid te zaaien in de harten van alle jongens en 
				meisjes, waardoor zij door jouw voorbeeld te zien kunnen leren 
				dat moed en eerlijkheid vertegenwoordigd zijn in een ieder." Er 
				zijn nog vele verhalen die dezelfde boodschap hebben. 
				 
				 
				(ii) Zoals wij planten zullen 
				wij oogsten 
				 
				In termen van daden, wordt het bovenstaande ook de Wet van Karma 
				genoemd. Wat wij vandaag zijn wordt mogelijk gemaakt door onze 
				handelen in het verleden; onze toekomst zal weer bepaald worden 
				door onze hedendaagse handelen. Guru Nanak vroeg zijn 
				volgelingen om te letten op hun woorde en daden, omdat zij 
				bepalen hoe jouw toekomst zal zijn. De gevolgen zijn al 
				geschreven in het ‘ wetboek van god’ het is onmogelijk om van 
				deze gevolgen te ontsnappen. In eerste instantie hebben wij geen 
				idee over de gevolgen van onze daden: een mens zaait maar wat 
				hij wilt, maar als hij eenmaal gehandeld heeft, is het 
				onmogelijk om de gevolgen daarvan terug te draaien. Daarom wordt 
				deze wereld ook wel gekenmerkt als Karam-Bhoomi- Het Koningrijk 
				van de Wet van Karma. Voor wij handelen moeten wij eerst de 
				consequenties overzien.  
				 
				 
				Daarom is het belangrijk om nobele daden te verrichten. Guru 
				Nanak zei: 
				
				" Een mens wordt geen heilige door 
				zichzelf zo te noemen’’ 
				Zij dragen de gevolgen van eigen handelen met zich mee 
				"Diegene die eerlijk zijn en andere helpen, zullen hun vruchten 
				ervan plukken; 
				Als de grijzen haren steeds meer worden, dan zullen zij mooi 
				zijn zonder dat je cosmetica nodig hebt.." (Guru Granth 
				Sahib) 
				Het zal een ieder als zijn 
				opgevallen dat alle daden of het veelvuldige handelen een 
				stempel achterlaat op iemands karakter. Een persoon die slechte 
				handelingen verricht krijgt vanzelf een slechte karakter. Zijn 
				slechte daden zal hem weerhouden om rust te vinden, hij zal 
				angstig zijn, kampen met schuldgevoelens en misschien zal hij 
				proberen te vluchten om niet strafrechtelijk vervolgd te 
				worden.Volgens het Sikhsme, zal elke straf voor slechte woorden 
				en daden minder kunnen worden door te bidden en door de genade 
				van God.  
				 
  
				(iii) Hoogmoed en Trots moet je 
				laten vallen 
				 
				Ego of trots is de oorzaak van hoogmoed. Mensen met een 
				minderwaardigheidscomplex vinden vaak aparte manieren om 
				zelfvertrouwen te krijgen; zij misbruiken en vernederen andere. 
				Door zo’n houding vervreemd je niet alleen van je eigen mensen 
				om je heen, maar ook de mensen die toegewijd zijn aan god. 
				Egoïstische daden zijn net een kettingzaag die iemand om zijn 
				nek draagt. Vroeg of laat, zal zo’n persoon altijd erachter 
				komen dat hij verkeerd bezig is. Guru Nanak predikt 
				bescheidenheid, voornamelijk de rijkere, mensen met macht en 
				diegene die veel spierkracht hebben kunnen heel trots of 
				hoogmoedig worden. Hij gaf aan aan dat heersers voor een 
				bepaalde tijd macht hebben over hun gebied, zij moeten niet 
				opscheppen over hun macht en rijkdom, want God kan ervoor zorgen 
				dat een Koning binnen korte tijd een arme sloeber wordt. Toen 
				Guru Nanak bezoek kreeg van Babar zat er in de gevangenis van 
				Eminabad Mardana vast. De Guru stelde een vraag aan de indringer 
				over zijn gruwelijke daden. Waarom was de onschuldige dorpeling 
				opgepakt en slecht behandeld?? Mardana moest hiervoor maïs malen 
				en ervoor zorgen dat het meel wordt, hij hield met zin 
				rechterhand de hakmolen vast (in die tijd van steen) en met zijn 
				linkerhand stopte hij de maïs in de molen. Vliegjes vlogen 
				constant in het gezicht van Mardana, waardoor hij soms zijn 
				handen moest gebruiken om de vliegen uit zijn gezicht te slaan. 
				De Guru vertelde Babar dat hij ervoor moest zorgen dat de 
				vliegen niet meer in Mardana’s gezicht kwamen. Babar was 
				verbaasd. Hoe kon hij ervoor zorgen dat in Mardana’s gezicht 
				geen vliegen meer kwamen? De Guru vertelde hem, "Als je de 
				vliegen niet eens de baas kan zijn, hoe wil jij dan heersen over 
				mensen? Toen Babar aan de woorden van de Guru dacht verdween 
				zijn trots en hoogmoed. De Guru herinnerde hem dat hij de 
				heerser was over de Lodi en dat hij wat aan de slechte toestand 
				moest doen die daar heerste. Babar zorgde ervoor dat alle 
				gevangenen vrij werden gelaten en vroeg aan de Guru vergiffenis 
				voor zijn autoritair en onmenselijk gedrag. 
				 
				Een ander verhaal vertelt ons hoe Guru Nanak hoogmoed wegnam van 
				een landheer. De Guru wilde wat land kopen zodat hij een dorp 
				kon oprichten voor zijn volgelingen. Dit land was eigendom van 
				Karoria- een trotse en arrogante landheer, die op voorhand al 
				had besloten dat hij het land niet zou verkopen aan de Guru. Hij 
				was bang dat hij daardoor macht over de mensen en land zou 
				verliezen. Toen hij naar de Guru ging om te onderhandelen, 
				raakte hij verwikkeld in een ongeluk. Koraria zag dat als een 
				straf van god voor zijn weigering om het land te verkopen en 
				verkocht het land alsnog aan de Guru. Op dat stuk land is het 
				dorp Kartapur gebouwd, geïnteresseerden zullen in de verhalen 
				over het leven van Guru Nanak vaker dit dorp tegenkomen. 
				 
				 
				(iv) "De waarheid is 
				waardevoller dan andere zaken, maar nog belangrijker is eerlijk 
				en oprecht leven." (Guru Granth Sahib, pg 62) 
				 
				Wijsheid over "De Waarheid" is op zich niet genoeg. We hebben 
				grote praatjes, maar onze daden zijn klein en zelfzuchtig. 
				 
				Guru Nanak verklaarde: 
				
				"We zijn goed in praten, maar handelen 
				vaak slecht." (Guru Granth Sahib, pg 85) 
				Hij wilde dat zijn 
				volgelingen Eerlijk en Oprecht waren in hun denken, woorden en 
				daden.Hij wist welke moeilijkheden je tegenkomt op het pad van 
				De Waarheid en hij zei: 
				
				’’Eerlijkheid is de medicijn voor alle 
				ziektes.... 
				Nanak streefde naar de zegen van een Eerlijk en Oprecht leven." 
				(Guru Granth Sahib, pg 467) 
				Voorbeelden van 
				een eerlijk en oprecht leven zijn gelovige en heilige. Andere 
				mensen kunnen weer inspiratie halen uit hun levens. Zonder een 
				deugdzaam leven, kan men geen spirituele vooruitgang krijgen. De 
				belangrijkste van alle deugden zijn "devotie tegenover god en al 
				dat hij gemaakt heeft." 
				Het is belangrijk om naar een eerlijk en oprecht leven te 
				streven, dat betekend dat je goed moet handelen. Heel veel 
				mensen hebben het juiste doel in hun leven, maar zij proberen 
				die op een verkeerde manier te bereiken. Volgens Guru Nanak 
				betekent de juiste manier, dat je ervoor kiest de weg te nemen 
				waarbij je innerlijke rust en vrede krijgt. Dat is de reden, 
				waarom hij zoveel nadruk legt op eerlijk en oprecht leven en 
				door goede daden te verrichten zal het karakter ook mooier 
				worden; dit zorgt ervoor dat vreugde gelukzaligheid de harten 
				kan bereiken.
    
				See Also : 
		  
				Guru 
				Nanak's - JAPJI
		
		              
		-   
		
		Guru Nanak Sahib
				
					              
					-  Het concept van God
		 
				 |