Sikhisme promoot het concept van
één God, gelijkheid, rechtvaardigheid en vrijheid voor iedereen.
Deze religie doet een beroep op zijn volgelingen om een leven
van discipline, hardwerken, liefdadigheid en meditatie te leiden.
Het accepteert het bestaan van alle geloven en tolereert geen
bevooroordeling of onderdrukking op basis
van godsdienst, kaste, kleur, geloofsbelijdenis, ras en sekse.
Meer dan 500 jaar geleden is het Sikhisme in Punjab opgericht
door de eerste profeet van de Sikhs, Guru Nanak Dev Ji. Het is
één van de jongste geloven in de wereld.
Guru Nanak Dev Ji was een bijzondere leermeester, die zich
verzette tegen verkeerde praktijken en onrechtvaardigheden die
geslopen waren in religies en sociale gewoontes die toentertijd
op het Indiase subcontinent heersten. Hij legde vooral de nadruk
op de grondbeginselen: het geloven in één god, goed moreel
gedrag en een harmonische en gelukkige maatschappij. Het zijn
leringen, die herhaald zijn door de negen Sikh Gurus die hem
opvolgden en die de basis van de Sikh gedachtegoed vormen.
Zijn verlichtte geest is doorgegeven aan de negen Sikh Gurus die
hem opvolgden, waarna het uiteindelijk in de laatste en eeuwige
Guru, het heilige geschrift, Sri Guru Granth Sahib
vertegenwoordigd is.
Op de dag van Vaisakhi richtte Guru Gobind Singh Ji, de tiende
en laatste levende Guru van de Sikhs, een nieuwe vrijwillige
orde van Sikhs op, de Khalsa broederschap. De Khalsa zijn sikhs
die een doop ceremonie hebben ondergaan, die begonnen is door
Guru Gobind Singh Ji in 1699. Zij volgen een gedragscode en
dragen vijf onderscheidende symbolen van het broederschap. Het
meest opvallende symbool is het ongeknipte haar, wat bedekt is
met een tulband.
De Khalsa handhaven de hoogste Sikh deugden, komen op tegen
onrecht jegens anderen en beschermen de goddelijke morele en
spirituele leer.
Guru Gobind Singh realiseerde zich dat de Sikhs niet langer een
levende leermeester nodig hadden en benoemde als zijn opvolger,
de Guru Granth Sahib ji, de eeuwige Guru van de Sikhs.
De Guru Granth Sahib ji is uniek in de wereld der letteren. Niet
alleen heeft het de status van hoofd van de Sikh-religie, maar
behalve de goddelijke woorden van de Gurus, bevat het ook
wijsheden van heiligen van anderen geloven zoals het Hindoeïsme
en de Islam.
Guru Granth Sahib ji is te vinden in elk Sikh gebedshuis, de
Gurdwara, welke vrij toegankelijk is voor ieder mens, ongeacht
zijn of haar geloof. In de Gurdwara is een gemeenschappelijke
keuken te vinden, waar kosteloos een warme maaltijd geserveerd
wordt aan een ieder in volledige respect en waardigheid. Dit
wordt ‘Gur Ka Langar’ genoemd.
‘Gur Ka Langar’ bestaat even lang als het Sikhisme bestaat. Het
werd door Guru Nanak Dev ji geïntroduceerd om gelijkheid te
stimuleren, om stigma’s ten gevolgen van het kastenstelsel te
verwijderen en om iedereen te doordringen van broederlijke
goodwill.
Op de dag van Vaisakhi, werd door de derde Guru, Guru Amar Das
ji, de Guru ka Langar georganiseerd en verder uitgebreid, door
Pangat (het gezamenlijk zitten in rijen tijdens de maaltijd) in
te stellen als een vereiste voor Sangat (de congregatie). Hij
wilde dat een ieder die hem kwam bezoeken eerst in de Pangat
gezamenlijk Langar at. Dit verminderde
minderwaardigheidscomplexen bij mensen uit zogenaamde lage
kasten en verwijderde verwaandheid bij de rijken en mensen uit
zogenaamd hogere kasten.
Het bovengenoemde zijn de voornaamste overtuigingen en de
fundamenten van de Sikh-religie.
Vaisakhi is een traditioneel festival van de plattelandsbewoners
van Noord India. Het staat in het teken van het nieuwjaar, welke
met veel pracht en praal wordt ingeluid.
Vaisakhi wordt ieder jaar op 13 april gevierd, om de vier jaar
valt het op 14 april.
Gedurende deze maand zijn de boeren druk in de weer met het
binnen halen van hun oogst. Ook worden in deze maand met het
hele gezin allerlei markten in de buurt bezocht.
Naast de verkoop en het uitwisselen van producten, werden er
handgemaakte producten gepresenteerd, wedstrijden gehouden,
atletiek beoefend en traditionele dansen opgevoerd.
Vaisakhi wordt door alle gemeenschappen gevierd in India, maar
voornamelijk door Punjabi’s( inwoners uit de provincie Punjab),
met name de Sikhs.
Vaisakhi werd voor het eerst georganiseerd in 1567 in Goindwal
Sahib in Punjab door Guru Amar Das Ji, de derde Guru van de
Sikhs, als een speciale dag waarop alle Sikhs samen kwamen om
Guru’s zegen te ontvangen. Later werd het de gewoonte om op
Vaisakhi in de locale Gurdwara samen te komen en te bidden.
Vaisakhi van 1699: Het ontstaan van de Khalsa
Guru Gobind Singh Ji, de tiende Guru van de Sikhs, organiseerde
een sterk leger met veel wilskracht om de medemens te beschermen
tegen de wrede regelgeving destijds. Ook kwamen ze op voor hun
eigen geloof.
Op 30 maart 1699 nam Guru Gobind Singh Ji een plots besluit en
riep alle Sikhs bijeen om samen het Vaisakhi festival te vieren
in Anandpur Sahib in Punjab. Er kwamen welliefst zo’n 80.000
Sikhs naar Anandpur Sahib om samen met de Guru Vaisakhi te
vieren.
Tijdens de bijeenkomst diende Guru ji een ongebruikelijk verzoek
in bij de aanwezige Sikhs. Met een zwaard in zijn hand vroeg de
Guru om een hoofd van een Sikh.
Na een paar momenten van stilte kwam een Sikh naar de Guru en
bood hemzelf aan als offer.
Vervolgens werd hij meegenomen naar een tent, en al gauw
verscheen Guru ji weer in zijn eentje met een bebloede zwaard en
vroeg weer om een hoofd. Ondanks de angst die door de menigte
geuit werd, boden zich nog vier Sikhs aan, afkomstig uit
verschillende gebieden en uit verschillende lagen van de
bevolking. Er werd aangenomen dat ze opgeofferd waren totdat
Guru ji ze, tot de verbazing van de menigte, alle vijf weer
buiten bracht, gekleed in traditionele gewaden.
Guru Gobind Singh Ji noemde hen Panj Piare (vijf beminden), die
hun moed toonden door het onder ogen zien van een grote test in
geloof. Ze werden opgericht als een orde gebaseerd op morele
moed, geloof en overgave aan het ondoorgrondelijke onderwerp van
Goddelijkheid.
Guru ji bereidde het ‘ Amrit’ door water in een stalen kom te
gieten, terwijl Mata Sahib Kaur ji, suiker kristallen aan het
water toevoegde. Guru ji roerde het geheel met een ‘Khanda’, een
tweezijdige zwaard. Terwijl hij dit deed, citeerde hij Panj
Banies, de Sikh gebeden. Na het ‘Amrit’ bereidt te hebben diende
Guru ji deze toe aan de Panj Piare. Na het afronden van de
initiatie ceremonie, kondigde Guru ji officieel de Panj Piare
gaan als leden van de Khalsa.
Ze kregen vijf onderscheidende symbolen: Kesh (ongeknipt haar),
Khangha (kam), Kara ( ijzeren/stalen armband), Kachera (lang
ondergoed) en Kirpan (zwaar).
Guru ji ging vervolgens voor de Panj Piare staan en vroeg hen om
hem ook op dezelfde wijze te dopen. Dit is een uniek moment uit
de geschiedenis van het geloof: de leraar en student in één.
Duizenden anderen aanwezigen namen ook ‘Amrit’. Zo ontstond een
gemeenschap van mensen, die een leven leidde wat een balans is
tussen toewijding aan het geloof en de bereidheid om het ultieme
op te offeren om vrijheid, gerechtigheid en geloof te verdedigen.
Guru ji had de Khalsa (Sikh broederschap) gecreëerd als soldaat
en heilige in één.
Dit is de reden waarom de dag van Vaisakhi erg belangrijk is
voor de Sikh gemeenschap. Op Vaisakhi vieren Sikhs de geboorte
van de Khalsa als een gezamenlijke verjaardag van een volk.
|
