Waarom vieren we de Vaisakhi van 1699 precies?  Onlangs werden termen als “de 300^e viering van de geboorte van Khalsa” geassocieerd met de Vaisakhi van 1999. Sommigen beweren dat de Khalsa gecreëerd werd door Goeroe Gobind Singh in 1699 en wij vieren dit. Deze termen zijn onjuist. Wanneer creëerde Goeroe Nanak een Sikh? Waarom vieren we dit niet krachtiger? Waarom zijn we zo druk over de viering van de zogenoemde “creatie van de Khalsa”?

Tijdens Vaisakhi vieren we NIET het Sikh Nieuwjaar. Sinds de “barah maah”, het gedicht van 12 maanden (en hierdoor het gedicht van alle seizoenen), opgenomen in de Goeroe Granth Sahib, Goeroe Nanak Dev Ji in raag tukhari en Goeroe Arjan Dev Ji in raag maajh, wordt de Sikh kalender verklaard te starten met de maand “chet”. Vaisakhi is de tweede maand op deze kalender. Dit was goed verordend voor 1699 en Goeroe Gobind Singh startte geen nieuwe kalender op. De viering van Holaa Mohallaa die in Anandpur Sahib gevierd wordt in “chet”, zeker tijdens de periode van Goeroe Gobind Singh Ji, komt het dichtste bij een viering van Nieuwjaar. Waarom dat Vaisikhi van 1699? Zelfs de Sikh kalender die vanaf 1999 opnieuw gestandaardiseerd is door de SGPC (met behulp van de moeite van Pal Singh Purewal ), verklaart dat “chet” de eerste maand is.  

In de historische bestanden van de Sikhs staat dat de eerste gelegenheid voor Vaisakhi, met de opeenvolging van jaarlijkse bijeenkomsten, verordend door Goeroe Amardas Ji. Hij was de derde Nanak en gaf permissie aan Bhai Paaro Ji Parmans van het dorp Dallaa om dit uit te voeren. Goeroe Amardas was in gurgaddi van 1552 tot 1574, een tijd voor 1699.

De “Heilige-soldaat”-ethiek, de rol van een Sikh als vechter tegen onderdrukking werd gekristalliseerd door Goeroe Hagobind Ji, de zesde Nanak, nadat hij gurgaddi bereikt had in 1606, ver voor 1699. Goeroe Hargobind bouwde het eerste Sikh-fort, Lohgarh, hij bouwde Akal Takhat met de betekenis van het tijdelijke en geestelijke gezag en droeg kirpans, twee zelfs. Eerder legde Goeroe Sahibaan de nadruk op fysieke conditie, door worstelwedstrijden te houden tijdens Goeroe Ramdas Ji periode en de paardrijkunst te benadrukken tijdens Goeroe Arjan Dev Ji’s tijd.

De betekenis van de Sikhs als aparte natie werd verklaard door Goeroe Nanak Dev Ji toen hij congregaties hield buiten Hindoetempels en Moslim moskeeën of dargaahs. Bepaalde praktijken, uniek voor het Sikhisme werden geïnitieerd door Goeroe Nanak Dev Ji, en later gedocumenteerd en ingesteld door Goeroe Sahib, net als het formele script, Gurmukhi. Goeroe Armardas Ji, de derde Goeroe, gaf ons unieke rites voor geboorte en dood en liet “pardaah” en “sati” verdwijnen binnen het Sikhisme. Goeroe Sahibaan ontwikkelde een kerkelijk systeem via de peerhis en manjis, apart van de andere “–isms”. Dit alles gebeurde voor 1699. Waarom dan de betekenis van Vaisakhi in 1699?

De nadruk op het presenteren van onze sociale ethiek, door middel van specifieke instituten van pangat, pangar, gelijke kansen voor vrouwen, heeft onze religie voorbij een zuivere oefening van “bhagti” / meditatie gepositioneerd, die sommigen verkeerd associëren met de periode tot aan Goeroe Arjan Dev Ji.

In de “bhagat rattnaavali” staat dat de tweede Goeroe Sahib, die verordend was tot tweede Goeroe in 1539 door Goeroe Nanak zelf, aanwijzingen gaf aan Maalu Shah:

“aap upaadh kisay naal na keejay je judh zaroor aa-ay beNay ttaa(n) bahuttiaa, thorhiaa, kee shankaa naa kee-jaY”

“at thee raN mey ttab joojh maro(n)”

“Als de vuurstorm van ongerechtigheden op iemand afkomt, mag ik dan in de strijd springen om hem aan te gaan”

Dit alles gebeurde ver voor 1699.

Op momenten, wordt de betekenis van de weerlegging van de verschillende segmenten van de maatschappij, de verschillende klassen waar de eerste Punj Piyare bij hoorde, gekenmerkt tijdens de viering van de Vaisakhi van 1699. Toch is dit al veel eerder gebeurd. In Goeroe Granth Sahib, zei de vierde Goeroe, Goeroe Ram Das Ji:

“pittaa jaatt ttaa hoee-aY, hur ttuThaa karay pasaao” (pagina 82, siri raag)

Dit betekent dat we allemaal bij de kaste/stam van onze Goeroe horen. Vandaar komt de eis dat het Goeroe Gobind Singh was die verklaarde dat hij voortaan de vader van ons allen zou zijn en dat het alleen van toepassing is op “Amritdhaaris”, is onjuist. Bhai Gurdas Ji, in Vaar 29, legt een concept van Gurbaani uit:

“chaar varan ik varan hoe, gursikh varhi-an burmukh gotte... saadh sangat mil daaday pottay”

Dit werd zo verklaard, in de eerste paar jaren van de 17^e eeuw, voor 1606. Ver voor 1699. Waarom dan de viering en herdenking van 1699?

Goeroe Ramdas Ji, de vierde Nanak, ver voor 1699, gaf de goddelijke boodschap, opgenomen in de Goeroe Granth Sahib:

“guru sikh sikh guru haY eko gur ipdes chalaae” (pagina 444, raag aasaa)

“zij die leven in de gurmat, die persoon krijgt de vorm van de Goeroe, is synoniem aan de Goeroe”

Vandaar is de Vaisakhi van 1699 niet uniek in de opbouw van de traditie:

“vaaho vaaho gobind singh, aape gur chelaa”

Goeroe Ramdas Ji, de vierde Nanak, had al vroeg verklaard, zoals beschreven in de Goeroe granth sahib:

“jan naanak dhoorh mangaY ttis gursikh ki jo aap japaY avrah naam japaavaY” (pagina 306, vaar gaurhi)

En dit werd benadrukt door Goeroe Arjan Dev Ji, de vijfde Nanak, wederom zoals opgenomen in de Goeroe granth sahib:

“jo deesaY gur-sikh-rhaa ttis niv niv laago paae jeeo” (pagina 763, raag soohi)

“tijdens het waarnemen van een gursikh, buig ik lager en lager naar haar voeten.”

Dit werd beweerd door Goeroe Sahibaan, ver voor 1606. Wat vieren we dan met Vaisakhi van 1699? De Sikhs ver voor 1699 hebben “mathaa Teko” voor de Goeroe gedaan. Waarom hebben we deze vorm van aanbidding? Een persoon, alleen, loopt helemaal naar de Goeroe. Voor allen, tilt zijn achterste op, plaatst zijn voorhoofd op de grond, plaatst de palm op de grond en blijft daar voor een moment. In westerse tradities lijkt dit op een belachelijke, vernederende positie. Is het doel van de Goeroe om ons voor iedereen te vernederen? We offeren ook een munt, tijdens het proces, maar hier hebben we het nu niet over, omdat het niet relevant is voor dit onderwerp.

Waarom komen we niet de trap op naar de diwaan, mompelen iets als “paYri paYnaa ji” (ik buig aan uw voeten) in de algemene richting van de Goeroe Sahib en gaan zitten (meestal naast de muur)? In dat geval als het de bedoeling is die er toe doet, en ik weet dat ik de Goeroe groot vereer, waarom kom ik dan niet slechts de trap op, zwaai en zeg stil “Hoi Goeroe Ji”, en ga in de congregatie zitten?

De “mathaa Teknaa” bevat een grote symboliek voor de relatie tussen de Sikh en de goeroe. De houding is de meest defensieloze, met onze ogen die naar de grond kijken, blind voor enige ellende of anderen rondom ons, demonstreren we compleet vertrouwen in de congregatie. We vertrouwen erop dat niemand ons in de rug zal trappen of iets uit onze zakken zal stelen. Deze houding is een complete overgave aan de entiteit voor wie we buigen. We offeren ons hoofd effectief op een publieke manier, compleet uit eigen wil en zonder assistentie aan de Goeroe.

We realiseren, symbolisch, de wil van Goeroe Nanak Dev Ji, die in de Goeroe Granth Sahib staat:

“ttaY saahib kee je aakhaY, kahu naanak kiyaa deejaY sees vaDhay kar baYsan deejaY, vin sir sev kareejaY kio na mareejaY, jee-arhaa na deejaY, ja saho bhaiaa viDaaNaa” pagina 557, raag vaD-hans.

“Wat moet ik/kan ik offeren aan zulk een meester, zulk een Goeroe; en het antwoord is: sla je hoofd eraf en laat de Goeroe erop zitten; zonder je eigen hoofd/intellect ga je dan verder met dienen, met goede daden; betekenend dat de Goeroe je intellect zal zijn; Goeroe Sahib beantwoord de verdere vraag waarmee we zitten: waarom sterven we niet voor zulk een entiteit, wat je binnen de zegen van de Schepper, de Heer zal brengen?”

Deze zelfde wetten werden ook gegeven door andere Goeroe Sahibaan. Bijvoorbeeld Goeroe Ramdas Ji, de vierde Nanak verklaart dat onze ethiek de volgende is:“vaar vaar jaaee gur oopar, paY paYri santt manaaee...”, pagina 757, vaar siri raag

“mag ik mijn gehele zijn herhaaldelijk offeren aan de Goeroe, mezelf aan zijn voeten gooiend”

En:

“ttan man kaaT kaaT sabh arpee, vich agnee aap jalaae”, pagina 757, raag soohi

“hak mijn lichaam en geest in stukjes en offer het aan de Goeroe, en ik ga zelf door het vuur

Sikhs hebben de symboliek van de “matha Teknaa” voor meer dan 200 jaar tevreden gesteld. Sikhs hebben de liederen, zoals de hierboven vermeldde liederen die zulke boodschappen bevatten, gezongen. Sikhs hebben deze gurbaani 200 jaar gereciteerd en begrepen, het zo groot verklaard, zo gevuld met nectar, zo boeiend, zo verjongend, zo bevrijdend. Ze begrepen deze gurbaani met behulp van verschillende technieken van saakhis, viakhiaa etc.

Op het moment zingen we een verkorte versie van de Anand Sahib, waarin we alleen de eerste vijf paurhis en de laatste veertigste pauthi reciteren tijdens zijn Anand Sahib paath in de diwaan. Het was de gewoonte en dat bleef het ook in vele huishoudens, om de paaTh dagelijks te reciteren:

“aYsaa sattgur je milaY, ttis no sir saopee-aY, vicho aap jaa-ay”, anand sahib, pauri 30

“geef je hoofd op en doe afstand van de toewijzing van ego voor zo een Goeroe”

Sikhs hebben dit meer dan 150 jaar gereciteerd; sommigen hun opa’s oma’s, hun vaders en moeders en nu zijzelf reciteren het. En dit waren volkeren die zichzelf het dichtst bij de Goeroe vonden staan.

Tijdens de Vaisakhi van 1699, zei Goeroe Gobind Singh: ‘mensen, jullie hebben al deze dingen gezegd de afgelopen 200 jaar, jullie hebben het altijd al begrepen en beweren dat dit het hart is van jullie geloofssysteem, jullie zijn. Nou dan heb ik een hoofd nodig. Dit hoofd geven jullie met de “mathaa TekNaa”, het hoofd dat jullie bereid zijn om in stukken te hakken en aan de Goeroe te offeren, het hoofd dat jullie willen opofferen, steeds opnieuw aan jullie Goeroe. Al dit gepraat over het leven binnen het bevel van de Goeroe en te geven wat de Goeroe van je vraagt. Eén hoofd zou genoeg zijn. Er zijn duizenden hier samengekomen, één hoofd zou genoeg zijn.”

We weten allemaal wat er gebeurde? Grimmige stilte! Goeroe Sahib wees niet naar een specifiek gedeelte van de toegewijden en vroeg om het hoofd; hij zij dat iedereen van welke kaste dan ook, welke klas, welk ras , welk deel, die beweert zijn Sikh te zijn, goed genoeg was. Goeroe Sahib verdunde zijn verzoek niet met: “ok, een vinger is ook goed”. Hij verklaarde met de naakte kripaan in zijn hand welke ethiek onbeschermd was alleen als hij gebruikt werd om iets af te hakken, hij had een hoofd nodig. De congregatie besefte dat Goeroe Sahib echt, ik bedoel echt een hoofd van een Sikh wilde.

En wat gebeurde er? Daya Raam stapte naar voren en offerde zijn hoofd. Toen stapte 4 anderen naar voren en zij werden de eerste Punja Piyaare.

Daarom vieren we de Vaisakhi van 1699. De realisatie van de Sikhs van de fysieke toewijding, de echte toewijding in fysieke tastbare termen aan de Goeroe. Wat onze bedoeling is, wat we bedoelen, ons begrip van dit concept, onze trouw in symbolische vorm, niets van dit alles is belangrijk. Wat we bedoelen, moet blijken uit wat we doen en wat we zijn. Er moet een fysieke manifestatie van ons geloof zijn. Moedig of ethisch van binnen zijn is niet belangrijk voor de Goeroe, als die moed of ethiek zich niet toont in onze daden naar buiten toe.

Tijdens de Vaisakhi van 1699 vernietigden de Sikhs het verschil tussen het binnenste en het buitenste. Ze vertoonden waar ze in geloofden. De Sikhs begrepen en realiseerden zich de boodschap van de Goeroe Nanak compleet. Daarom vieren we de Vaisakhi van 1699.

Om deze betekenis te benadrukken en om de volgende generaties Sikhs dit te laten begrijpen schreef Goeroe Sahib een fysieke vorm voor. De fysieke vorm van de baaNaa, de kakaars, die onze identiteit benadrukken en de ethiek publiekelijk omringd en in iedere situatie. De Singh en Kaur in onze namen die onze bedoeling realiseerde om niet in kasten te geloven en onszelf slechts toe te laten horen tot de familie van de Goeroe. Goeroe Sahib boog fysiek naar de Panj Piaare en vroeg voor “khanDe dee pahul” om de status van de Sikhs fysiek te benadrukken, zij die de lering van de Goeroe belichamen.

Goeroe Sahib gaf ons specifieke handleidingen om te eten (een communitaire toetreding vertegenwoordigend), zelf-onderscheid, gedragskundige taboes en ook een specifiek leger van bidders, waarbij we het onderscheid manifesteren. Het onderscheid dat Goeroe Nanak uiteenzette in zoekers in een “sangat”, elkaar versterkend in spirituele achtervolging en elkaar versterkend in de goede daden voor het welzijn van de hele mensheid.

Dat de Sikhs de verantwoordelijkheid van de echte, fysieke manifestatie in ieder van ons realiseerden, van de goddelijke boodschap van de Goeroe Sahibaan, van Goeroe Nanak Dev Ji, is de betekenis van de Vaisakhi van 1699, en dat is wat we vieren. 

Het is onjuist te beweren dat de Khalsa geboren is tijdens de Vaisakhi van 1699. Goeroe Tegh Bahadur Ji beweert op pagina 1429 van de Goeroe Granth Sahib dat:

“jo upjeo so binas haY, paro aaj kaY kaal...”

“Alles dat geboren is, zal sterven of verwoest worden”

We zeggen niet dat de Goeroe Granth Sahib is geboren op die en die datum. Khalsa werd ook niet geboren. Het was geopenbaard in verschillende fasen, door iedere Goeroe Sahib. Goeroe Nanak openbaarde niet de hele Gurbaani in één dag aan een verbaasd en verward volk. Elke Goeroe Sahib openbaarde de Gurbaani en de volgende Khalsa in fasen, afhangend van de capaciteit van het publiek om het op te kunnen nemen. Verschillende aspecten van de Khalsa werden geopenbaard en hecht en duurzaam gemaakt door iedere Goeroe Sahib, door de verschillende instituten die ze initieerden. In Sarab Loh Granth zei Goeroe Gobind Singh:

“pragTeo Khalsa pramaatam kee mauj”

Vandaar wordt gezegd dat Khalsa volledig geopenbaard was tijdens de Vaisakhi van 1699. Dit proces van openbaring was gestart door Goeroe Nanak. Khalsa was, zoals uitgelegd, niet gecreëerd door Goeroe Gobind Singh Ji. Onze constante geheugensteun is opgenomen in de groet:

“Vaahguru ji ka Khalsa

Vaahguru ji ki Fateh”

Er wordt niet gezegd “Goeroe Gobind Singh ka Khalsa...” De consequentie van de realisatie in fysieke termen, in persoonlijke termen, van de goddelijke boodschap van Goeroe Nanak was dat Goeroe Gobind Singh verklaarde dat het niet nodig was voor enig individueel persoon om voortaan de Goeroe te zijn. De boodschap is begrepen en zij die het begrijpen realiseren het (in fysieke zin, in persoonlijke zin) en worden collectief de vorm van Goeroe. Het volgende staat in de Rehatnaama van Bhai Prehlaad Singh:

“sabh sikhan ko hukam haY, guru maaneo panth jo sikh mo milbo chahaY, khoj inhee may lay”

“alle Sikhs worden hierbij verzocht de Khalsa Panth als de Goeroe te beschouwen; de Sikh die mij wil ontmoeten (de Goeroe ontmoeten), moet zoeken in deze Khalsa”

Dit is woord voor woord de realisatie van het bevel van de Zesde Nanak, Goeroe Hargobind Ji, dat gedocumenteerd is in Gur Vilaas Paatshaahi 6, pagina 299:

“sikh maYn nero roop suhaa-yo”

Dit is waarom we de Vaisakhi van 1699 vieren. Op een unieke manier in de hele wereld legt het de basis voor de Gur-gaddi om in 1708 het collectieve lichaam van de toegewijden te geven. Geen Messias was nodig, geen intermediair; ieder van ons kan het goddelijke voetstuk bereiken, als we de boodschap van de Goeroe manifesteren. Ieder van ons heeft de capaciteit om de Goeroe te worden. De onthulling van Goeroe Nanak is compleet. Wij, de gewone mensen, hebben het!!

We vieren door te bevestigen wat de Goeroe wilde dat we waren. We geven betekenis aan de viering. We houden de viering levend door “khanDe dee pahul” te nemen.

Voor de jeugd die de Khalsa-ethiek misschien te ontmoedigend vindt, te tijdsrovend om in hun hectische schema te passen, wordt aangeraden om een jaar lang maar één aspect ervan vorm te geven. Kies bijvoorbeeld “compassie”. Maak dit waar, zodat als men het over compassie heeft jou als levende voorbeeld aan kan dragen. Laat het gezegd zijn dat hij/zij misschien iemand anders is, maar wel de belichaming van compassie.

Maar één kwaliteit!

Doe het!

Maak het waar!

Waheguru Ji Ka Khalsa Waheguru Ji Ki Fateh