Eens in de darbaar van
Guru Gobind Ji, kwam een Sikh genaamd Laal Singh met een schild.Hij had
veel tijd besteed aan de constructie van dit schild dat bijna onmogelijk
te doordringen was.Het was niet alleen sterk maar ook nog heel erg
licht.Iedereen in de darbaar prees de dhaal( het schild) en Guru Sahib
uitte ook zijn blijdschap over de dhaal.
Bhai Laal Singh was een zeer goede Sikh maar toen zoveel mensen zijn
dhaal prezen,ontwikkelde hij ‘haume’ (ego) en verklaarde dat geen kogel
zijn schild kon doordringen.Hij zei dit vol eigenwaan.Zodra hij dat
gezegd had vertelde Guru Sahib hem dat hij de dhaal de volgende dag zou
testen.Nog steeds realiseerde.Bhai Laal Singh niet dat hij een fout
gemaakt had en accepteerde de uitdaging dat geen enkele kogel zijn
schild kon doordringen.Pas toen hij de darbaar van Guru Sahib verliet
realiseerde hij zich dat hij een blunder gemaakt had.Hij zei tegen
zichzelf dat Guru Sahib een bekend krijger is en bovendien is hij de
Satguru.Wat zou hem ervan weerhouden om het schild te doordringen?Hij
had enorme spijt van zijn fout en kwam gedeprimeerd aan bij zijn
verblijfplaats.Alhoewel,hij zich realiseerde dat het fout was om de
Sangat uit te dagen,wilde hij toch dat Guru Sahib zijn eer behield en
niemand zijn schild kon kapot maken.
Hij beraadslaagde zijn vrienden die ook Gursikhs waren en vroeg hun wat
te doen.Zij vertelden hem dat Guru Sahib zonder twijfel zijn schild kon
doordringen.Zij stelden hem voor dat de enige kans om zijn eer te redden
was om Ardaas uit te voeren in aanwezigheid van Guru Sahib.Bhai Laal
Singh bereidde “Degh”(Karaah Parshaad) en voerde samen met de andere
Gursikhs voor Waheguru Ardaas uit om zijn eer te redden.
Bhai Laal Singh sliep niet en bleef de hele nacht bidden (path).De
volgende dag kwam Bhai Laal Singh aan in de Darbaar van Guru Kalgidhar
Paatshaah ,maar hij kwam in bescheidenheid aan.Na de bhog (conclussie)
van Kirtan,vroeg Guru Sahib aan Bhai Laal Singh om zich klaar te maken
om de dhaal te testen.Bhai Laal Singh accepteerde de uitdaging niet
zoals hij de dag ervoor gedaan had maar reageerde nederig naar Guru
Sahib.Guru Sahib vroeg Bhai Aalam Singh om als eerste de dhaal te
testen.Bhai Laal Singh stond daar met zijn dhaal,constant naam en path
te doen.Bhai Aalam Singh probeerde drie keer maar de kogel miste de
dhaal en raakte het niet.
Toen nam Guru Sahib glimlachend het pistool over en richtte op de
dhaal.Guru Sahib stond alleen daar, maar schoot niet.Na enkele tellen
liet hij het pistool zakken en vroeg Bhai Laal Singh wat hij de
afgelopen nacht gedaan had.Bhai Laal Singh viel voor de lotus voeten van
Guru Sahib en vertelde hem alles.Guru Sahib,zegende Bhai Laal Singh en
verklaarde dat inderdaad niemand de dhaal kon doordringen omdat Waheguru
en alle Guru’s aanwezig waren om het schild te beschermen.Guru Sahib zei
tegen Bhai Laal Singh om nooit meer te spreken in ego.
CONCLUSSIE
1)Zo groots is de Guru,Guru Sahib zelf accepteerde de nederlaag door
niet het schild te doordringen maar beschermde de eer van zijn
sikh.Waarom zouden wij zo een grootse Guru verlaten en ons te buiten
gaan in maaiya?”Aseen kurbaan kyoon nahi ho jaandeapne Guru uppar?”
2)Het is een goed idee om degh te maken met volle maryada en om ardaas
uit te voeren voor onze moeilijke kaarajs.
Niets is onmogelijk als we ardaas uitvoeren met volle geloofsovertuiging.
3)Ben nooit egoistisch.
4)Guru overweegt onze tekortkomingen en zwakheden niet alswe ardaas
doen.Hij negeert onze tekortkomingen en accepteerd ardaas dat gedaan
word met geloofsovertuiging
baho saastar baho simritee paykhay sarab dhadhol.
The vele Shaastras en the vele Simritees- Ik heb ze allen gezien en
doorzocht.
poojas naahee har haray naanak naam amol. ||1||
Zij zijn niet gelijk aan Har, Haray- O Nanak, de Heer's Onschatbare Naam.
II1II
- Guru Granth Sahib ji, Sukhmani Sahib - Ang 262
|