|
Een waargebeurd verhaal zoals verteld door een Sikh over zijn ervaringen
gedurende een opstand, zoals verteld in het boek: "From the Heart"
'Het was gedurende de Anti Sikh opstand in 1984. Ik leefde gedurende die
periode in de gurudwara Nanaksar in de staat Haryana. Er waren zeven
andere helpers (sewadars) in de gurudwara (sikh tempel). De problemen
begonnen vroeg in de ochtend. We zagen ongeveer 50 jonge mannen
verzamelen op een paar honderd meter van de gurudwara sahib. We letten
er toen niet echt op. Tegen de middag was de groep veranderd in een
rumoerige menigte van 300 mensen. Op dat moment begonnen we bezorgd te
worden. Onze telefoonlijnen waren doorgesneden dus we konden niet veel
doen. Maar we waren steeds in hogere sferen (chardi kala).
Om drie uur werd een vrachtwagen die werd bestuurd door een Singh
aangevallen door de menigte. De Singh gaf de vrachtwagen op en rende
naar de gurudwara. Sommige mensen overvielen hem en verwondden hem maar
hij, sterk als hij was, kon ontsnappen. toen hij de gurudwara binnenkwam
zat hij onder het bloed. Toen hij binnenkwam waren we met negen. Buiten
was de menigte uitgegroeid tot 500 man. De menigte was luidruchtig
aanwezig. We probeerden hen te negeren en we begonnen onze avond dienst
(diwan) om 6 uur. Maar toen de avond intrad was de menigte nog
luidruchtiger en agressiever geworden. Ze begonnen de gurudwara te
bekogelen met stenen. We stopten het avondprogramma en plaatsten alle
Goeroe Granth Sahib ji's op de veiligst mogelijke plaatsen. Om 19.30 uur
was het erg donker en de menigte had een vuur aangstoken bij de poort
van de gurudwara. Wij beseften toen hoe serieus de situatie was. We
zouden snel worden gedood!
Onze leider (jathedar) riep ons bijeen en zei: ''Khalsa ji, the Khalsa
heeft erger situaties het hoofd geboden dan deze. De Khalsa heeft twee
holocausts meegemaakt maar nog steeds leeft de Khalsa en zij zal leven
in Vrijheid, voor altijd! Khalsa ji, de Khalsa heeft nooit opgegeven en
zal nooit opgeven. De vijand staat buiten. Het zijn er 500 buiten, wij
zijn met negen maar onthoud: Goeroe Gobind Singh ji heeft ons gelijk
gemaakt aan sava-lakh (125.000). Khalsa ji, bereid je voor te vechten.''
Hij zei dit met zoveel inspiratie en vechtlust dat alle haren op ons
lichaam overeind stonden. Ondanks dat ikzelf erg ziek was geweest de
laatste periode was ik toch klaar om te vechten. De leider zei ons dat
we twee groepen moesten maken. De eerste groep (5) zou naar buiten gaan
en de vijand bevechten. De tweede groep (4) zou later gaan. Iedereen
stemde in.
De jathedar koos toen nog 4 andere pyaras. Ik werd niet gekozen,
waarschijnlijk vanwege mijn ziekte.
De vijf waren klaar. De leider deed Ardaas voor de Goeroe Gobind Singh
ji. De vijf haalden hun heilige zwaarden (kirpans) tevoorschijn en met
“BOLE SO NEHAAL! SAT SRI AKAL! BOLE SO NEHAAL! SAT SRI AKAL!” de lucht
vullend, gingen ze naar buiten om de vijand te treffen. Je zal niet
geloven wat er toen gebeurde. Toen de menigte 5 Khalsa in het uniform
van Goeroe Gobind Sing ji zag, sloeg de menigte op de vlucht. Het was
alsof 5 leeuwen, 500 hyena's op de vlucht joegen!
Een van de Singhs slaagde erin om een oor af te hakken van een
vluchtende man. De overwinning voor de Khalsa's was zoet.
Waheguru Waheguru Waheguru..
Epiloog; De politie moest het incident komen onderzoeken van het
afgehakte oor!! Maar dat was zo belachelijk en de Singh waren in “çhardi
khala” dat de politiemannen weggingen, zelfs zonder dat ze omgekocht
hoefden te worden.
gagan dham aam aa
baadjiou pariou nees aan ai gh aao
kh aeth dj
maa(n)ddiou sooramaa ab djoodjhan ko dh aao ||1||
De strijd trom slaat in de lucht van de geest; het doel
is
bepaald en de wond is toegebracht.
De spirituele strijders betreden het strijdtoneel; Nu is het tijd om te
vechten! ||1||
--
Goeroe Granth Sahib Ji, Ang 1105
|
