|
Tijdens de beide wereldoorlogen hebben de Sikhs als
onderdeel van Britse troepen grote bijdragen geleverd voor de vrijheid
van de mensheid. De Engelsen waren op de hoogte van en erkenden de
heldhaftigheid en krijgskunsten van de Sikhs, naast die van de Ghorka’s
uit Nepal. De Sikhs hadden hierbij een dubbele rol. Aan de ene kant
waren zij de grootste verzetstrijders tegen de Engelsen en aan de andere
kant vochten zij als onderdeel van de geallieerde troepen mee. Zij
vochten vanuit geloofsperspectief en op basis van de leerstellingen van
de Goeroe, aangezien de Engelsen aangaven dat zij door de Duitsers
werden aangevallen. Zij vochten aldus voor de bevrijding van een deel
van de mensheid en daarmee tegen het kwade. Dit was voor hen te
vergelijken met het gevecht van de Goeroes en de Sikhs tegen hun
onderdrukkers. Tijdens de eerste en tweede wereldoorlog vochten meer dan
vierhonderdduizend Sikh soldaten als vrijwilligers in het Engelse Leger.
De volgende Sikhs kregen hierbij de hoogste en de meest prestigieuze
onderscheiding voor hun dapperheid in de strijd die toegekend wordt aan
Britse en geallieerden troepen; Ishar Singh, Nand Singh, Gian Singh,
Parkash Singh, Kamaljeet Singh Judge (kwam om bij een slag tegen Japan
in Birma) en Ramsarup Singh.
Zo vochten en sneuvelden vele moedige Sikhs tijdens de eerste
wereldoorlog tijdens de belangrijke slag om Ieper, België en daarnaast
onder andere in Marseille, Frankrijk. In België herdenken de Sikhs heden
ten dage jaarlijks samen met de lokale bevolking de slag om Ieper. De
gesneuvelde soldaten (waarvan alle Sikhs de achternaam Singh droegen),
zoals aangegeven op de Menin Poort in Ieper, worden hierbij herdacht.
Dat eerbetoon wordt tevens dagelijks door de lokale bevolking van deze
stad gebracht. Ook in de tweede wereldoorlog hebben Sikhs aan de kant
van de geallieerden op verschillende contitenten gevochten. Zo vochten
en sneuvelden zij tijdens gevechten tegen Japan in Nederlands-Indië en
hebben zij vele Nederlanders en Indonesiërs bevrijd. Bekendst voorbeeld
hiervan is de bevrijding door Sikhs van de huidige minister van
buitenlandse zaken, dr. B. R. Bot (destijds acht jaar). Hierbij vochten
de Sikhs, onder de Britse vlag, niet voor henzelf maar vanuit hun
geloofsovertuiging voor de mensheid.
De volgende informatie is vertaald en afkomstig uit het onderzoek en
schrijven van de heer B. Singh, waarvan de titel onder WO I en II in de
literatuurlijst achterin is opgenomen:
Het aantal Indiase soldaten als onderdeel van de Britse troepen die
tijdens de beide wereld oorlogen werden begraven zijn 49.285 –
gecremeerd en herdacht en vermeld op de verschillende oorlogsmonumenten
in de volgende landen: Irak (43.848), Burma (22.932), Singapore
(13.556), Frankrijk (8.886), Egypte (8.171), Italië (5.773), Iran
(3.471), Tanzania (1.990), Turkije (1.742).
Verder staat in het boek, “The Sikh Regiment in the Second World War (uitgegeven
door “Jarrold and Sons Ltd” Norwich),” van Kolonel F. T. Birdwood OBE
het volgende beschreven: “In de laatste twee wereldoorlogen kwamen er
83.005 tulband dragende Sikh soldaten om en raakten er 109.045 gewond.
Allen kwamen zij om of werden gewond voor de vrijheid van Engeland en de
wereld en doorstonden de regen van kogels zonder enige andere
bescherming dan hun tulband, het symbool van hun geloof. |
