In 1947 ontstond India.
Hierop volgde een gewelddadige volksverhuizing van Moslims naar het
huidige Pakistan en Sikhs en Hindoes naar het huidige India. Wederzijds
was er veel bloedvergieten en de mensen lieten al hun bezittingen achter.
Ondanks hun grote inzet bij de onafhankelijkheid van India, speelde de
Sikhs tegen beloftes in slechts een fractionele rol bij het opstellen
van de constitutie van India in 1950 en werd de Sikh religie hierin niet
onderkend. Later werden de verschillende staten van India
gereorganiseerd op basis van taal. Bij het ontstaan van India en de
reorganisatie van de staten verloor het oude Punjab, het vijfstromenland,
Pakistan en een deel van Afghanistan, Jammu en Kashmir, een deel van
Tibet en grondgebieden aan de nieuw gecreëerde Indiase staten als
Haryana, Rajasthan, Uttar Pardesh en Himachal Pardesh. Op dit moment
ligt West-Punjab in Pakistan en Oost-Punjab in India. Meerderheid van de
bewoners van de Indiase Punjab zijn Sikhs. Deze Punjab groeide uit tot
de graanschuur van India en werd in de jaren zeventig de welvarendste
staat van India. Vandaag de dag is Punjab nog altijd een van de
welvarendste staten van India.
Door hun zeer goede krijgskunst kwaliteiten en oorlogsstrategieën hebben
de Sikhs grote contributies geleverd ter verdediging van dit land als
onderdeel van het Indiase leger. Zo vocht majoor generaal Madan Mohan
Singh Bakshi tijdens de beide oorlogen tegen Pakistan (1965 en 1971).
Voor zijn voorbeeldige dapperheid, vastberadenheid en leiderschap werd
hij op 11 september 1965 onderscheiden met de Maha Vir Chakra (hoge
Indiase militaire onderscheiding).
Vanaf de jaren zeventig begonnen de politieke onregelmatigheden tussen
de Sikhs en de centrale overheid van India. Deze donkere periode voor,
in het bijzonder, de Sikhs in Punjab zou tot begin jaren negentig duren.
De aanleiding hiervoor was dat Punjab naar verhouding veel belasting
betaalde maar in de ogen van veel Sikhs daar echter weinig voor terug
zag. Daarnaast werd de Sikh religie, tot woede van vele Sikhs, in de
Indiase grondwet niet erkend als een onafhankelijke religie. Deze
onvrede zette een kleine groep Sikhs in de jaren zeventig aan tot
radicalisering. Deze Sikh strijders eisten dat Punjab een onafhankelijke
staat zou worden met de naam Khalistan.
Deze politieke kwestie leidde ertoe dat de spanning tussen de
Sikhs en de Indiase overheid in de jaren zeventig en tachtig verder
opliep. Premier Indira Gandhi gelastte daarop Operatie Blue Star met als
doel het verzet van de Sikh strijders, die zich hadden verschuild in
Harmandir Sahib, neer te slaan. De militaire Operatie Blue Star begon op
6 juni 1984 en duurt twee dagen. Het Indiase leger bestormde hierbij de
Gouden Gurdwara, Harmandir Sahib, en hierbij kwamen naast de Sikh
strijders vele pelgrims om. Schattingen over het aantal doden variëren
van enkelen tot tienduizend, waaronder veel vrouwen en kinderen. De dood
van gewone burgers zette veel kwaad bloed bij gematigde Sikhs die zich
tegen de regering keerden en zich vervolgens achter de Sikh strijders
schaarden. Zij stelden mevrouw Indira Gandhi verantwoordelijk voor dit
bloedbad. Vijf maanden later werd mevrouw Gandhi door haar Sikh
lijfwachten geëxecuteerd. In de daaropvolgende dagen vonden volgens de
Sikhs, door de regering gesteunde, rellen plaats, waarbij de niet-Sikhs
in het hele land, maar vooral in Delhi, hun woede op iedere Sikh die zij
maar konden vinden, koelden. De meest afschuwelijkste gewelddadigheden
en schendingen van mensenrechten deden zich voor, waarbij Sikhs levend
op straat werden verbrand. Ruim
dertigduizend Sikhs komen om en
vijfendertigduizend Sikhs vluchtten naar opvangkampen in en om de
hoofdstad.De historische Gurdwara in Delhi werden aangevallen en vormden
tevens door hun bouwwerken een toevluchtsoord voor de vele Sikhs. De
Indiase regering hield zich opvallend stil gedurende deze vier bloedige
dagen. In de daarop volgende decennia onderzochten diverse commissies de
mogelijke betrokkenheid van politici, leger en politie bij het geweld
tegen de Sikhs, maar zij konden geen harde bewijzen tegen de
beschuldigde politieke leiders vinden. De Sikh weduwe spreken zich uit
en zijn op zoek naar en eisen nog altijd gerechtigdheid. De Sikh
strijders en jonge Sikhs werden tot begin jaren negentig voornamelijk in
Punjab hardhandig aangepakt, waarbij velen verdwenen en werden vermoord
onder de mom van de strijd tegen Sikh extremisten. Sinds eind jaren
negentig is de rust in Punjab volledig teruggekeerd. Hoewel de Sikhs
slechts ongeveer twee procent van de totale Indiase bevolking vormen,
hebben ze in het verleden en heden in bijna alle facetten van het leven
grote successen geboekt; zoals in strijdsmachten, landbouw, sport,
industrie, onderwijs, geneeskunde en techniek. Zo is de huidige
ministerpresident van India, Manmohan Singh, een Sikh. Dat geldt ook
voor het hoogste leger officier van India. Dit alles hebben de Sikhs
bereikt door eerlijk en hard te werken en door hun avontuurlijk en
ondernemend karakter zijn zij in bijna alle landen van de wereld te
vinden. Dit geldt voornamelijk voor landen als Groot- Brittannië,
Canada, de Verenigde Staten, Italië, Dubai, Singapore, Maleisië,
Australië, Nieuw-Zeeland, Kenia en Zuid-Afrika.
|