|
Op een dag tijdens een
rit, stopte Guru Har Raj Sahib Ji en klopte op de deur van een arme
vrouw en zei: “Goede vrouw, ik ben erg hongerig, breng me het brood dat
je klaar gemaakt hebt.”
De vrouw, trillend van blijdschap, bracht hem een stuk brood welke hij
verorberde op zijn paard, zonder zijn handen te wassen, en was daarvan
bewust. Hij zegende de vrouw en sneed de kettingen van haar
transmigratie af.
De volgende dag maakten de Sikhs fijne gerechten klaar met grote zorg
voor reinheid en gaven het de Goeroe op hetzelfde uur.
Hij lachte en zei: “Oh Sikhs, ik at eten uit de handen van die vrouw
omdat ze heilig was. Dit eten dat jullie klaar gemaakt hebben met zorg
voor de aloude ceremonies kan mij niet plezieren.”
De Sikhs vroegen: “O ware koning, gisteren at u brood op de rug van uw
paard uit de handen van een oude vrouw die u niet kende. Er was geen
ingezegende ruimte en het eten was in elk geval onrein. Vandaag hebben
we eten voor u klaar gemaakt, geen onreinheid te vinden, toch weigert u
het. Wees aardig genoeg om ons de reden te verklaren.”
De Goeroe antwoordde: “De vrouw maakte dit eten klaar voor mij met grote
devotie en geloof, van wat ze verdiend heeft van het zweet van haar
inspanningen. Op deze manier was het eten erg puur, en ik nam het. De
Goeroe is hongerig voor liefde en niet voor fijne gerechten. In de zaak
van de liefde voor God wordt geen regel herkent. Het is niet wat men eet
dat God een plezier doet, het is de devotie van de mensen die acceptabel
is voor Hem.”
"Luistert allen naar de eeuwige waarheid; degene die lief heeft zal God
verkrijgen"
- Guru Gobind Singh
|
