|
Goeroe Angad Dev ji leefde in Khadur Sahub in Punjab, India.
Er woonde een yogi genaamd Shiv Nath in hetzelfde dorp. Yogi’s waren
heiligen die niet trouwden. Zij hadden veel invloed op de mensen. Shiv
Nath was erg trots en werd jaloers op de roem van de Goeroe. Hij begon
plannen te smeden om van de Goeroe af te komen, op een eerlijke of vuile
manier. Hij stond op de uitkijk voor een kans om de Goeroe zich klein te
laten voelen.
Er was eens een periode dat het heel lang niet regende. Het gevaar van
uitdroging lag op de loer. De mensen maakten zich zorgen en gingen naar
de yogi om hem te vragen er iets aan te doen. De yogi antwoordde kwaad:
“hoe kunnen jullie regen verwachten, als jullie opkijken naar een
getrouwd man als jullie Goeroe? Stuur hem het dorp uit en jullie zullen
zeker weer regen krijgen.”
De mensen werden meegesleept door deze woorden en gingen naar de Goeroe.
Ze vroegen hem: “O Goeroe, de gewassen sterven door het gebrek aan
regen. Als u zo vriendelijk zou willen zijn om dit dorp te verlaten, kan
de yogi ons redden door ons regen te brengen.” “Lieve vrienden”,
antwoordde de Goeroe, “regen en zonneschijn zijn natuurlijk. Ze liggen
in de handen van God. Toch vind ik het geen probleem het dorp te
verlaten, als dat u goed doet.” De dag erna verliet de Goeroe het dorp.
De mensen gingen nog eens naar de yogi om voor regen te vragen. Maar de
yogi kon niets tegen de wil van de natuur in doen, dus het regende niet.
De mensen wachtten een paar dagen en werden toen erg kwaad en
realiseerden hun fout. Ze sleepten de yogi uit zijn hut, het veld in.
Het gebeurde dat het begon te regenen in ieder veld waar ze de yogi in
sleepten. Ze bleven hem rondslepen totdat hij spijt kreeg en toegaf dat
hij gelogen had over de Goeroe.
Het speet de dorpelingen vreselijk dat ze de Goeroe weggestuurd hadden.
Ze realiseerden zich hun fout. Ze gingen naar hem toe en smeekten om
zijn genade. Ze brachten hem terug naar het dorp met veel respect. De
Goeroe zei tegen de mensen dat ze vertrouwen in de Wil van God moesten
hebben. Toen startte hij een gezamenlijke keuken in het dorp, met de
hulp van zijn volgelingen. Deze stond bekend als de ‘Guur Ka Langar’ (de
Goeroes keuken). Iedereen kon op elk moment langskomen en een gratis
maaltijd nuttigen in de Langar. Mannen, vrouwen en kinderen uit alle
kasten, religies, kleuren en rassen zaten samen en aten samen. Veel
mensen waren dankbaar en boden gratis hun hulp aan in de Langar en
woonden de sangat geregeld bij.
“Waarom zouden we hem blind noemen, die blind is door de Wil van God?
Nanak, het is hij die God’s Wil niet begrijpt, die blind genoemd zou
moeten worden.”
-
Goeroe Angad |
