Enkele jaren geleden aanvaardde een Gyani ji uit het buitenland, de
uitnodiging om naar een Gurudwara (Sikh Tempel) in Engeland te komen.
Op een dag, enkele weken na aankomst in Engeland, ging hij met de bus
naar de stad. Nadat hij een kaartje had gekocht en een plaats had om te
zitten, zag hij dat hij een kwartje teveel wisselgeld had gekregen van
de buschauffeur. Hij twijfelde wat hij moest doen en dacht bij zichzelf:
‘Ik kan beter het kwartje teruggeven, het is verkeerd om het te houden.’
Maar dan dacht hij: ‘ach, vergeet het, het is maar een kwartje. Wie
geeft er nou om zo’n klein bedrag? De busmaatschappij verdient genoeg,
dat kwartje zal ze echt niet missen. Accepteer het als een gift van
Waheguru en wees stil.’
Bij de uitstaphalte, stond de Gyani ji een tel stil bij de deur. Toen
draaide hij zich om naar de buschauffeur en gaf hem het kwartje terug:
‘hier, je had me te veel wisselgeld gegeven.’
De buschauffeur glimlachte en antwoordde: ‘Bent u niet de nieuwe Gyani
ji in de stad? Ik zit al een tijdje te denken om ergens naar toe te gaan
waar ik kan bidden. Ik wilde zien wat u zou doen als ik u teveel
wisselgeld zou geven. Ik zie u zondag in de Gurudwara.’
De Gyani ji stapte uit de bus en greep de dichtst bijzijnde lantaarnpaal
vast en zei: ‘Oh Waheguru, ik had bijna uw zoon voor een kwartje
verkocht.’ |